Krioterapia to postać leczenia, tzw. zimolecznictwa. Lub inaczej kuracja temperaturą poniżej 0 stopni Celsjusza. Ten typ leczenia dzieli się na dwa rodzaje – krioterapię miejscową oraz krioterapię całościową. Miejscowa bazuje na przyłożeniu do ciała szczególnego aplikatora, jaki ma niezwykle niską temperaturę. Ta temperatura dawana pozostaje do miejsca chorego. Cały zabieg powtarzany jest kilkukrotnie w ciągu jednego cyklu. Jego przedmiotem jest zamrożenie zawartości komórek.
To sprawia, że trzaskają błony biologiczne, a to z kolei narzuca anihilację tkanki. Krioterapię miejscową wykorzystuje się w większości wypadków do leczenia modyfikacyj skórnych (delikatnych i złośliwych), zmian pokazujących się na błonach śluzowych, lub nawet anihilacji zmian początkowych nowotworowych w jamie brzusznej. Krioterapia ogólna – ten sposób leczenia bazuje na poddaniu pełnego ciała przez nader krótki okres czasu – optymalnie do trzech minut – pod oddziaływanie niskich temperatur, jakich przedział wacha się od minus 160 do minus 100 stopni Celsjusza.
Ogólną od miejscowej rozróżnia to, że dobrze wykorzystywana nie niszczy tkanek. Przedmiotem zabiegu jest przyniesienie organizmowi dobranej dawki stresu fizjologicznego. Ma jednakże ona jedną wadę – często wywiera efekty uboczne, albowiem, aż 20% pacjentów musi powstrzymać kurację krioterapii globalnej. Opcją w leczeniu może być akustyka. O tej postaci niemniej jednak warto poczytać więcej na innych stronicach Internetu, gdzie zagadnienie będzie w pełni wyczerpane i omówione.